ÖZLEM SABA

gölgen yanıma düşer gün ışıyınca ben kollarından... ah benim göçebe yüreğim ne zaman kondun sen yurtsuzların dalına yoksa yuva mı olur...

Ne zaman başlar ayrılıklar Kimdir giden ve kimdir terk edilen Giden mi suçludur her zaman Kalan gidenden vazgeçmişse çoktan... Ve gidene...

Söyle sevdiğim Nasıl ayrılacağız biz seninle Yeşil bir yaprak gibi bir zamanlar En çok biz yakışırken kuru dallarımıza Nasıl kopacağız...

Güneşin sıcağından sıcak olan varlığınla uyanmak bir sabah Ve bir dolunay serinliğinde Diri tutmak Aşka, insanlığa dair ne varsa Sen...

Sevilmemek ile herkes baş edebilir ancak Sevildiğine inandırılmak Ve sonra bir anda yüz üstü bırakılmak İşte bu en zoru...

Hep tirenler geç kalmaz varacağı istasyonlara Yazılır ama her zaman verilmez mektuplar postaya Her zaman yer kaymaz insanın ayağının...

Söylersem olmaz

Şaha kalkmış kısrağı Hiçbir şey yolundan edemez Dizginleyemez onu Eğer aşk gem vurmamışsa boynuna Dizilerinden dermanı...

Ne kadar değil Nasıl sevdiğinizmiş mühim olan Elleriniz titremeden Demlikten çayı Kadehten şarabı dökmeden Hızlı çarptığınız kapıyı duyma...

Savaşların en zoru Kendine karşı verilendir Zaferler ise; Derin acılar Derin yalnızlıklar gerektirir Zamanı geldiğinde Çekileceksin kendi...

Askıda şiir var; İster giy üzerine hünkar ol İster çıkar tüm ezberlerini Tanrıya yakın, üryan ol.. İster demle çay iç onunla İster...

soyundum her şeyi… acılarımı soyundum önce! düşlerimi, kırgınlıklarımı, özlemlerimi... hayatla kavgalarımı soyundum sonra, hasretlerimi,...